Mavi Kelebeklerin Büyüsü

  Huzuru müjdeler gibi olsun bu yaz sıcaklığı güneş ile değil sevgi ile hissedelim Gökyüzünün berraklığı yansısın yüreğimize ardımız'da kalsın yaşanmış hüzünler bahar yağmurları yağarken üstümüze şarkı söyleyelim bağıra bağıra. Aşk olsun mutluluk olsun attığımız her adım yar olsun yoldaş olsun tuttuğunuz eller umut dolu yarınlara hazırlık yapalım bu bahar.   Kış'dan kalan üşümüş yüreğimizi ısıtıp arınmış bir yaz geçirelim istiyorum. Çiçek kokuları denizin şeffaf örtüsü kuşlar ve çok sevdiğim kelebeklerin  büyüsü ile  koca bir yaz. Hayata yeniden gelmiş gibi temiz yalın günlerimiz olsun sevgiye aç yürekleri doyuralım elele verip baharı müjdeleyen mevsim değil ruhunuz olsun

İyi olmak yetmiyormuş hayata tutunmak için dedi! O'nu bu düşünceye iten neler yaşamış olabilir diye düşündüm. Daha ben sorma'dan başladı anlatmaya. Ben kendimi bildiğim'den beri çalışıyorum tüketmek için üretmek gerekli biliyorsun 12 saat çalışıp devletin bana laik gördüğü para için. Alın terim ekmeğim benim sabah akşam hesap yaparak başlıyorum güne ev iş dışında bir hayatım olmadı. Mutluydum yinede muhtaç değildim kimseye tencerede pişirip kapak'da yer misali çok param yoktu ama sevilirdim yaşadığım yerde. Fikirlerim değer görülürdü. Yanıltmadım kimseyi güvenirlerdi bana ben korkarım kul hakkın'dan diye ekledi. Komşum ahmet kesti yolumu 25 yıllık dostum omuzları düşmüs başı önde dardayım dedi geçim zor bilirsin yetiremedim borçu borçla kapatmak beni maffetti. Bilirim sende'de yok ama bana yardım etsen sen edersin oturduğun ev senin hipotek gösterip kredi çeksen namus sözü öderim her ay mahçup etmem seni sen benim son umudumsun yok desende anlarım bi canım kaldı...

Yürüdüğü sokaklar da özgür hissediyordu kendini yaşadığı yerin önemi yoktu. Tutsak yüreğini salmıştı kısa bir süre. Mutluluğunu ilan ediyor du attığı her adım da özgürdü. Söz verdi kendine artık izin yoktu hayatını tutsak yaşamasını isteyenlere yolun umud yolun sevgi olsun dedi yüreğine!