Mavi Kelebeklerin Büyüsü

Daha çocuk yaşta gittiler destan yazmaya! Ali,Ahmet,Mehmet ne fark eder isimleri analarının kınalı kuzuları kimi sevdasını bıraktı kimi yavrusunu kimi anasını babasını üstlerine bol geldi üniformaları yırtık ayakkabıları doymamış karınları hiç biri değildi dertleri Vatan sağolsun gerisi teferruattı. Çanakkale geçilmez dedi binlercesi göğsünü siper etti mermiye topa tüfeğe öyle'de oldu geçilmedi Çanakkale tarihin en kanlı zaferi tarihin en şanlı destanı Çanakkale'de yazıldı  Bastığın yerleri «toprak! » diyerek geçme, tanı!  Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.  Ne güzel anlatmış üstad "Mehmet Akif Ersoy"vatanı için gövdesini siper eden ölümsüz kahramanları Çanakkale destanı'nın 102.yılında rahmet ve saygı ile anıyorum tüm Şehitlerimizi. 

Toplumun koyduğu gereksiz kuralların hiç biri umrum'da değil. Bana ne yapmam gerektiğini söyleyenler'de hayatımı istediğim gibi yaşama hakkı sunulmuşsa bana iyisi ve kötüsü ile karar merci benim. Dayatma yaparak insanların fikirlerine hükmedemezsiniz. Sırf fikir ayrılığı yaşıyor diye kimseyi cahil ve gerici ilan edemezsiniz. Olduğu gibi kabullenmek zorunda değilsiniz kimseyi lâkin susup çekile bilirsiniz köşenize. Öyle yersiz ahkâm kesmeleriniz kendinizden başka doğru yokmuş gibi davranmalariniz'dan sıkıldım. İstediğim hayatı yaşayabilirim yanlışlarım benim ilerideki zaferlerim buna sıfat koyma hakkını size tanımıyorum. Sizler çıkarlarız doğrultusun'da şekil alan ideolojiz ve ahlaksızca yaşamınıza rağmen saygın bir kişilik olarak hayatınıza devam edebiliyorsanız. Ben'de oturduğum yerden göklere çıkartırım özgüvenimi!